Gości witały dźwięki marsza weselnego, a to za sprawą Piotra Backiela (Retro Band z Kuźnicy) i jego akordeonu, co idealnie nawiązało do obrzędowości godów. Akcentem rodem z wesel był także tort, którymi uraczeni zostali licznie przybyli goście.
Na wystawę składa się około 50 portretów ślubnych ze zbiorów prywatnych osób – mieszkańców Sokółki i okolic. Najstarsze portrety pochodzą z okresu międzywojnia, najmłodszy jest z 1989 roku. Dodatkowo możemy podziwiać dywany dwuosnowowe, które na naszych terenach były częścią wiana, czyli wyprawy ślubnej młodej kobiety wychodzącej za mąż. Najstarszy prezentowany dywan powstał w 1917 roku, najmłodsze wytkano w  latach 70. XX w.

Wystawę otworzyła Barbara Maj, dyrektor Sokólskiego Ośrodka Kultury, w tematykę monideł i dywanów wprowadziła Edyta Wiśniewska (Muzeum Ziemi Sokólskiej), która wspierana przez pracowników SOK-u, stała także za przygotowaniem całości. W programie wernisażu znalazły się krótkie video-cytaty z filmu „Monidło” z 1969 roku, na podstawie opowiadania J. Himilsbacha, które pokazały (nieco humorystycznie) proces jego powstawania – od wizyty akwizytora po odbiór gotowego portretu.

Na wystawie doświadczymy swego rodzaju podróży w przeszłość, zobaczymy realistycznie odwzorowane postaci pierwowzorów, w których znać wprawną rękę rzemieślnika, znajdziemy też przesłodzone, wyidealizowane portrety, w których na próżno szukać podobieństwa. Monidła to także znak epoki, część historii, ważne rodzinne pamiątki i po trosze, prekursor aplikacji do obróbki zdjęć, podobne „zabiegi upiększające” robi się dziś komputerowo.

Wystawa będzie dostępna do 15 marca.