Został biskupem w wieku 37 lat, był pierwszym polskim biskupem mianowanym przez Jana Pawła II; wieloletnim rektorem Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Uniwersytecie w Białymstoku oraz wychowawcą wielu pokoleń kapłanów i teologów świeckich.

Arcybiskup Ozorowski urodził się 1 maja 1941 r. w Wólce-Przedmieście k. Białegostoku. W latach 1958-1964 studiował w Archidiecezjalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1964 r. w prokatedrze białostockiej z rąk bp. Władysława Suszyńskiego.

W latach 1964-1970 odbył studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zwieńczone doktoratem z teologii dogmatycznej pod kierunkiem ks. prof. Wincentego Granata.

W 1970 r. rozpoczął prace jako adiunkt w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie w 1976 r. przeprowadził przewód habilitacyjny. Tam też został zatrudniony w 1978 r. jako docent historii teologii i dogmatyki.

31 stycznia 1979 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji w Białymstoku i biskupem tytularnym Bitetto. Święcenia biskupie przyjął 29 kwietnia 1979 r.

W latach 1979-1992 pełnił urząd rektora Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, a w latach 1999-2012 Kierownika Międzywydziałowej Katedry Teologii Katolickiej Uniwersytetu w Białymstoku. Był odpowiedzialny za budowę nowego gmachu AWSD w Białymstoku oraz za przygotowanie wizyty Jana Pawła II w Białymstoku 5 czerwca 1991 r.

W roku 1994 został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

W strukturach Episkopatu Polski był w latach 1978–1982 był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II, a w latach 1982–1997 współprzewodniczącym Komisji Mieszanej ds. Ekumenizmu. Był członkiem Komisji Nauki Wiary, Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Zespołu ds. Sanktuariów w Polsce i Rady Naukowej Episkopatu. Z ramienia Episkopatu Polski w 2005 r. uczestniczył w XI Zebraniu Zwyczajnym Synodu Biskupów w Watykanie.

21 października 2006 r. papież Benedykt XVI mianował go Arcybiskupem Metropolitą Białostockim. Ingres do archikatedry białostockiej odbył 16 listopada 2006 r.

Jako metropolita białostocki doprowadził do beatyfikacji bł. ks. Michała Sopoćki 28 września 2008 r. oraz rozpowszechnił Wydarzenie Eucharystyczne w Sokółce.

Przyczynił się do wybudowania Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnego w Białymstoku, poświęconego w 2012 r., Domu Rekolekcyjnego w Studzienicznej w 2012 r. oraz Centrum Wystawienniczo-Konferencyjnego Archidiecezji Białostockiej w 2015 r.

Jest autorem setek artykułów i rozpraw naukowych z zakresu teologii dogmatycznej oraz kilkudziesięciu pozycji książkowych, wraz z dziełem życia pt. „Eucharystia w nauce i praktyce Kościoła katolickiego”.

W herbie abp. Edwarda Ozorowskiego widnieje św. Franciszek przytulony do ukrzyżowanego Mistrza - Jezusa i Matka Miłosierdzia oraz słowa pasterskiego zawołania z Listu do Filipian: „W Tym, który mnie umacnia”.

W 2007 r. Uniwersytetu w Białymstoku nadał mu tytuł doktor honoris causa. Otrzymał honorowe obywatelstwo Wasilkowa (2007), Białegostoku (2014) i gminy Sokółka (2015).

1 maja 2016 r., zgodnie z wymogami Kodeksu Prawa Kanonicznego, złożył rezygnację z urzędu metropolity białostockiego na ręce papieża Franciszka, który polecił mu dalsze kierowanie archidiecezją do nominacji nowego metropolity białostockiego 12 kwietnia 2017 r.

Po przejściu na emeryturę nadal aktywnie uczestniczył w życiu Kościoła białostockiego.

Źródło:Archibial.pl

Relacja z nadania Arcybiskupowi Edwardowi Ozorowskiemu tytułu honorowego obywatela Sokółki:

opr./TL/