Ptasia grypa jest chorobą wirusową, która w głównej mierze dotyka ptaki. Choroba ta wpisana jest na listę chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania i zwalczania w krajach UE i OIE. Na zakażenie wirusami grypy ptaków podatne są prawie wszystkie gatunki ptaków zarówno domowych (drób), jak i dzikich utrzymywanych w niewoli, jak i ptaków wolno żyjących.

Posiadacz drobiu powinien zawiadomić powiatowego lekarza weterynarii albo najbliższy podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej o wystąpieniu u drobiu następujących objawów klinicznych: zwiększona śmiertelność, znaczący spadek pobierania paszy i wody, objawy nerwowe takie jak: drgawki, skręt szyi, paraliż nóg i skrzydeł, niezborność ruchów, duszność, sinica i wybroczyny, biegunka, nagły spadek nieśności.
Rzekomy pomór drobiu, czyli choroba Newcastle (ang. Newcastle Disease -ND), jest jedną z najgroźniejszych chorób wirusowych występujących u drobiu obok ptasiej grypy. Znajduje się na liście chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania i zwalczania w krajach UE i OIE.

Rzekomy pomór drobiu może przebiegać z bardzo dużą śmiertelnością, silną depresją i upadkami w przeciągu 3-4 dni od wystąpienia objawów klinicznych. Chore ptaki nie zawsze jednak muszą wykazywać objawy ze strony układu oddechowego lub nerwowego. Typowe objawy kliniczne rzekomego pomoru drobiu stwierdzane po infekcji szczepami welogenicznymi to: utrudnione oddychanie ,rzężenia i charczenia, którym towarzyszą objawy nerwowe, takie jak porażenia, czy skręty szyi (torticollis). Produkcja nieśna spada od 30 do 50% lub więcej i powraca do norm po około 2 tygodniach, jaja mogą mieć cienką skorupę, typowe jest również składanie jaj bez skorup (tzw. „lanie jaj” – jaj w błonach). 

opr. JS na podst. UG Korycin