W relacji pielgrzymów, czytamy:

Grupa liczyła 46 osób. Młodzież stanowili tegoroczni absolwenci klas czwartych: technik ekonomista i żywienia, technik żywienia oraz technik hotelarstwa. Wśród opiekunów byli: Beata Olszewska – Białobłocka, Małgorzata Chomko, Jolanta Czyżewska i pasterz naszej trzódki – ks. Andrzej Baszko.

Pątnicy pielgrzymowali z różnymi intencjami, choć głównymi były: modlitwa wstawiennicza o pomyślność podczas egzaminów maturalnych i potrzebne łaski w dorosłym życiu dla wszystkich absolwentów szkoły. Modlili się też o zdrowie,  błogosławieństwo dla nauczycieli i pracowników szkoły oraz pomyślność koleżanek i kolegów, którzy jeszcze kontynuują edukację. Dzień był chłodny i deszczowy, ale nikt nie marudził.  Wydawało się wręcz, że pielgrzymów naprawdę prowadziła Matka Boska. Po  błogosławieństwie proboszcza parafii p.w. św. Antoniego Padewskiego i dziekana dekanatu Sokółka – ks. kan. Stanisława Gniedziejki, duszpasterz pielgrzymów – ks. Andrzej oficjalnie rozpoczął pielgrzymkę modlitwą różańcową. Choć w pobliżu cmentarza grupa odruchowo chciała skręcić w ulicę Polną (znaną i lubianą trasę wiodącą do „Rolnika”), to jednak pełni zapału ruszyła „pod górkę”  w kierunku ulicy Witosa, a  tam już tylko pola, lasy i różne błotniste trasy...Wspólne śpiewy pieśni pielgrzymkowych, ale też ulubionych piosenek rozrywkowych, przeprowadzane przez księdza sondy i wywiady umilały wszystkim wymagający marsz. Na trasie wędrówki ciepłą herbatką, ciastem i słodkościami ugościł pątników pan Andrzej Szumiło wraz z rodziną. Posileni i ogrzani „ciepłem ich domowego ogniska” grupa kontynuowała marsz. To były niezapomniane chwile! Na postojach wszyscy mogli liczyć na koce, herbatę i kawę od pani Beaty, słowa wsparcia i otuchy od wychowawczyń, a rozgrzeszenia... ;) udzielał ks. Andrzej. W Sidrze pielgrzymów powitała  rozśpiewana grupa harcerzy. To duchowe wsparcie było sympatyczną niespodzianką przygotowaną przez uczennicę z kl. IIA Tż  ZSR w Sokółce – Anię Harasim.

To była naprawdę wspaniała inicjatywa. I choć niektórych naprawdę bolały nogi, to wszyscy pokonali zmęczenie i szczęśliwie dotarli na miejsce. Różanystok powitał nas słonecznie, bo jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zza chmur faktycznie wyszło słońce. Czy to przypadek?  Szczęść Boże!

Pielgrzymi ZSR w Sokółce

Zdjęcia: ZSR

opr./jj/